Zij

Het verhaal

Vijf vrouwen komen bij elkaar voor een jaarlijks ritueel. Om pelmeni te maken, een wodkatje te drinken en bij te praten. Ze zijn van verschillende leeftijden, levenswegen en temperamenten. Maar ze hebben iets gemeen. Ze praten Russisch. Ze delen hun verloren Moederland en hun nieuw gevonden Vaderland. Vanavond is er een introducé– een verse emigrante.

Ze praten over de aanbiedingen bij Albert Hein, tochten naar bio-winkels en discount buit. Over de wereldpolitiek en de kredietcrisis. Gelijk met het pelmeni-deeg kneden ze de nieuweling met bemoeizuchtige tips en waarschuwingen.

Ze kneden het deeg, drinken wodka en praten over het wel en wee van het moederschap.

Ze hebben het over hun relaties, over hun hier geboren dochters, de zoektochten naar fatsoenlijke scholen, de pubertijd, merkkleding en het Nederlands onderwijs met democratische opvoeding. Niet zonder geklaag. Maar waren zij zelf anders als dochters? Herinneringen gaan terug naar hun Sovjet verleden. De moeders praten over hun moeders. De verworvenheden van de emigratie maken steeds meer plaats voor vragen over wat ze verloren hebben. Wat hebben ze gevonden? En wat voor prijs betalen ze ervoor? Ongezien de wrange kanten van hun verleden, wordt hun gesprek doortrokken door heimwee. Heimwee naar het land dat niet meer bestaat, of heimwee naar de kindertijd? Een werkelijk gemis? Of worden ze gewoon oud, net als hun moeders, die ooit vonden dat vroeger alles beter was? Het gesprek over moeder-dochter relaties leidt onherroepelijk tot bespiegelingen over de relatie met het verloren moederland. De wrange kanten van hun verleden botsen met de wrange kanten van de Westerse welvaart en democratie.

Ze praten, maken pelmeni, drinken wodka en zingen de liederen van hun verloren Moederland. Ze vergelijken, prijzen, verbazen en missen. De dochters en de moeders met hun Moederland als rode draad.

Artistiek team

Het gaat om een montagevoorstelling. Het zal ontwikkeld worden op basis van de levensverhalen en persoonlijke beeldmateriaal van de deelnemers: Olga Loezgina, Alla Popova, Jana Boetenko en Nataliya Golofastova. Alle vrouwen hebben in het theater gewerkt en legden de emigratieweg af.

Beeldend kunstenaar Julia Winter doet de vormgeving en beeldenreeks. Ze werkt met de geschiedenis in beeld. In haar werk gebruikt ze oude foto’s, brieven, krantenknipsels en verwerkt deze tot volledige installaties. Ook zij is een Sovjet emigrante.

De voorstelling zal ontwikkeld en gespeeld worden in Nederland en in het Nederlands. Het doel is echter om hiermee ook naar Rusland te reizen. Alle actrices beheersen beide talen uitstekend.