Holocaustje spelen
Over spel en speelgoed als vormen van verwerking en herdenking in het werk van een nieuwe generatie kunstenaars.
Lezing door Ernst van Alphen, Leidse hoogleraar literatuurwetenschap
Zondag 28 mei 2006 te Literair Theater Branoul
Over Ernst van Alphen
Ernst van Alphen is hoogleraar literatuurwetenschap in Leiden en verbonden aan de universiteit van Berkeley. Zijn onderzoek en onderwijs richten zich in het bijzonder op de relaties tussen literatuur en beeldende kunst. (Eerder werkte Ernst van Alphen aan de universiteiten van Utrecht en Nijmegen en als directeur communicatie en educatie in Museum Boijmans van Beuningen Rotterdam.)
Inhoud lezing
Een nieuwe, jonge generatie kunstenaars verbeeldt de Holocaust op een voorheen ondenkbare manier: speels, met spel en speelgoed.
Waarom duiken juist nu spel en speelgoed op als middel tot herinnering? Wat is hun functie in de uitbeelding van de Holocaust? En kan dat wel, zó omgaan met een onnoemelijke verschrikking? Of, om de vraag provocerender te stellen: is er plaats voor ‘Holocaustje spelen’ tussen andere vormen van Holocaust-herdenking?
Ernst van Alphen laat voorbeelden zien van ‘speelse’ Holocaust-kunst en belicht de thematiek vanuit zijn grote affiniteit met, en kennis van, literatuur en kunst als verbeelding van de Holocaust.
Culturele integratie en het beeld van de Holocaust
Openbaar debat over het belang van historisch besef in de open samenleving van vandaag.
18 mei 2006 te Koninklijke Schouwburg / Het Paradijs, Den Haag.
In debat:
• Hiek van Driel, Gemeenteraadslid SP Den Haag
• Nikita Shahbazi, psychologe, schrijfster, publiciste
• Jochanan Boosman, hoofdkrijgsmachtrabbijn
• Uğur Pekdemir, voorzitter Turks Academisch Netwerk
• Mischa Wladimiroff, advocaat en betrokken bij de genocidetribunalen voor voormalig Joegoslavië en Rwanda
Debatvoorzitter is Karel Berkhoff, onderzoeker Centrum voor Holocaust- en Genocidestudies Amsterdam
Inhoud debat
Waarom staan we nog altijd stil bij gebeurtenissen van ruim zestig jaar terug?
De Holocaust geldt als een ijkpunt. Hij staat symbool voor alles wat er kan misgaan als groepen de eigen ‘identiteit’ boven alles stellen en andere groepen buitensluiten. Relativering is taboe, een spotprent uit den boze. Ondertussen levert de Holocaust wél bruikbare etiketten voor wie een ander duidelijk wil maken dat hij verkeerd bezig is.
Wat zegt dat over ons en onze samenleving? Wat betekent de Holocaust nu echt voor ons? Is het zinvol en gepast om parallellen te trekken tussen discriminatie anno 2006 en de Kristalnacht van 1938, tussen de segregatie van vandaag en de getto’s van toen? Is het ene etnische probleem wel vergelijkbaar met het andere?
Fictie of Werkelijkheid?
Over literaire en historische achtergrond van roman Leven en Lot van Vasilij Grossman. De brief is een fragment uit dit roman.
Lezing door Paul van der Woerd, literair vertaler, webeditor.
13 mei 2006 te Literair Theater Branoul
Roma en Sinti Holocaust
Over de nationaal-lokale historisch-sociale alsmede de bredere Europese context van Roma en Sinti Holocaust.
Lezing door Huub van Baar, universitair docent bij de capaciteitsgroep Europese Studies.
7 mei 2006 te Literair Theater Branoul
Over Huub van Baar
Huub van Baar is specialist in de Roma Holocaust. Tussen 2003 en 2011 was hij verbonden aan het interdisciplinair onderzoeksinstituut ASCA (Amsterdam School for Cultural Analysis) aan de Faculteit der Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam.
Inhoud lezing
Huub van Baar gaat in op de wijze waarop Roma in de Oekraïne tijdens de Tweede Wereld Oorlog zijn vervolgd, de oorzaken van moeizame (tot op heden) erkenning van joodse en Roma slachtoffer in Oost Europa.
